19. yüzyıldan itibaren benzer seyirler takip eden Türk ve İran modernleşmelerinde, özellikle 1920’ler ve 1930’lar boyunca dikkat çekici paralellikler olduğu görülmektedir. Erken Cumhuriyet döneminde Tahran’da görev yapan Türk büyükelçilerin üst düzey profilleri, Mustafa Kemal Atatürk ve diğer cumhuriyet elitlerinin İran’a verdiği önemi göstermektedir. Söz konusu elçilerin şahsiyetleri, özgeçmişleri ve Tahran’da görev yaptıkları dönemde ürettikleri eylem ve söylemleri hem İran’daki Pehlevi modernleşmesine hem de Türkiye’nin bu süreci nasıl değerlendirdiğine dair önemli ipuçları vermektedir.
İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tarih Bölümü’nde öğretim üyesi olarak görev yapan Dr. Afacan, 2008 yılında İstanbul Bilgi Üniversitesi Tarih ve Uluslararası İlişkiler bölümlerinden mezun oldu. 2008 yılında Leiden Üniversitesi İran Çalışmaları bölümünde başladığı yüksek lisans eğitimini 2009 tamamlayan Dr. Afacan, 2015 yılında aynı üniversiteden “Devlet, Toplum ve Emek: İran’da Emeğin Sosyal Tarihi, 1906-1941” başlıklı teziyle doktora derecesini aldı. Çalışmalarında modern İran tarihi, Türkiye-İran ilişkileri, İran’da toplumsal hareketler ve güncel İran siyasetine yoğunlaşan Dr. Afacan iyi derecede İngilizce, Farsça ve Arapça bilmektedir.